Beşler'in Anası, Kürd'ün Acısı...

 -I-
Kimi sahtekarlar dakikadan bile kısa süren aralıklarla timsah gözyaşları döküyorlardı; hiç durmadan, yılmadan, uyumadan...

Acı Kürd'ün olunca kokarca gibi çekildiler kendi karanlıklarına, ille de dürtülmeyi bekliyorlar kokmak için.

Geberseniz de boş! Anladık sizinle bölüşecek acısı bile yok bu halkın, kendi karanlığınızda kör olsun insanlığınız!

Ama bilin! Kimse hiç bir şeyi unutmuyor, unutmayacak da.

Asla..!

...

-II-

Sözün menzili uzun, kısa kesilmez istemekle...

Saat sabahın neredeyse beşi, kederli bir kadın umudunu toprağa gömecek bugün, kanıyor...

Ve ben aynı toprakta nefes alıyorum...

Zulüm bu!!!

Annemsin Mehmet’in Annesi! Abdullah’ın, Ethem’in, Medeni'nin, Ali İsmail’in Annesi!  Tükenmez bir hürmetle öperim ellerinden...

Bağışla bizi...